Leki poronne. Do środków poronnych należą chinina i jej po­chodne, chinidyna, preparaty sporyszu (ergotamina), wyciągi z liści senesu oraz gwałtownie działające środki przeczyszczają­ce. Nie należy również podawać kobietom ciężarnym prostygminy, która jest preparatem stosowanym w zwalczaniu niedrożnoś porażennej pooperacyjnej i która również powoduje skurcz macicy. Także propranolol, wyzwalający czynność skurczową macicy przez zablokowanie beta receptorów układu adrenergicznego, w chirurgii używany dożylnie dla pobudzenia perystaltyki jelit, jest w okresie ciąży przeciwwskazany. Tylko w przypad­kach zupełnie wyjątkowych, ze wskazań kardiologicznych, po­daje się w ciąży propranolol (zaburzenia rytmu serca, często­skurcz napadowy, migotanie przedsionków), pamiętając o możli­wości wywołania niepożądanych skurczów macicy. Poza tym tyreolodzy stosują propranolol doustnie w niewyrównanej nad­czynności tarczycy w okresie ciąży. W tych sporadycznych przypadkach, w których lekiem z wyboru jest propranolol, nie stwierdzono ujemnego wpływu na ciążę, w sensie wywołania poronienia czy porodu przedwczesnego. Zauważono jedynie przy długotrwałym podawaniu propranololu, przez okres całej ciąży, skrócenie okresu trwania ciąży o około dwa tygodnie, co w przy­padkach nadczynności tarczycy nie ma istotnego znaczenia.

Antybiotyki. Wszystkie tetracykliny działają embriotoksycznie i teratogennie, co zostało udowodnione doświadczalnie. Poza tym w ciąży uszkadzają komórki wątrobowe matki. Streptomy­cyna działa neurotoksycznie, uszkadzając narząd słuchu płodu. Najbezpieczniej stosuje się u ciężarnych zapobiegawczo i lecz­niczo penicylinę oraz jej syntetyczne odpowiedniki.

Sulfonamidy. Mają szerokie zastosowanie w ciąży. Należy unikać jedynie preparatów o przedłużonym działaniu, zwłaszcza w końcu ciąży, zwiększają one bowiem natężenie żółtaczki u noworodków.

Hormony. Kortykosterydy wykazują silne działanie teratogen­ne, prowadzące do powstania malformacji u noworodków. Androgeny mogą powodować wirylizację płodów żeńskich i pseudo-afrodytyzm. Stilbestrol powoduje powstawanie raka narządu rodnego u dziewczynek, których matki leczone były w ciąży tym preparatem w poronieniach zagrażających. W USA stoso­wanie stilbestrolu w czasie ciąży jest ustawowo zabronione. W poronieniach zagrażających (np. po operacjach chirurgicz­nych) podaje się estradiol z progesteronem; preparaty te nie wykazują działania ujemnego.

Leki psychotropowe. Nie powinny być stosowane w ciąży ze względu na ich działanie teratogenne i niekorzystne na układ nerwowy płodu. Wyjątek stanowi Relanium (Valium), lek który może być stosowany w ciąży zupełnie bezpiecznie.

Leki nasenne. Bezwzględnie zabroniony jest Glimid (glutetymid). Ma on budową podobną do talidomidu, który powoduje malformację płodów. Natomiast barbiturany można stosować sporadycznie w małych dawkach.

Ogólnie biorąc, prawdopodobnie wszelkie leki mające ciężar cząsteczkowy niższy od 600 przechodzą do płodu przez łożysko, w odróżnieniu od preparatów o ciężarze cząsteczkowym więk­szym, dla których bariera łożyskowa jest bardziej szczelna.

Używanie doustnych antykoagulantów jest w okresie ciąży i połogu niedozwolone ze względu na powodowanie krwawienia do jaja płodowego, a w połogu z uwagi na wydzie­lanie się z mlekiem i możliwość skazy krwotocznej u noworodka lub oseska.

Jest rzeczą ogólnie wiadomą, że u kobiet ciężarnych powinno się unikać badań rentgenowskich ze względu na tera­togenne działanie promieni jonizujących.