Wczesne zatrucia ciążowe (gestozy) mają znaczenie dla chirur­ga dlatego, że mogą maskować, oczywiście w przypadkach krań­cowych, istniejącą chorobę organiczną, opóźniając właściwe roz­poznanie i leczenie.

Wymioty ciężarnych są we wczesnej ciąży zjawi­skiem prawie codziennym i w niektórych chorobach narządów jamy brzusznej mogą prowadzić do opóźnienia rozpoznania, a na­wet przeoczenia ostrej choroby brzucha. Przedziurawienie wrzo­du żołądka lub dwunastnicy kończy się, z powodu rzadkości wy­stępowania u młodych kobiet, zazwyczaj tragicznie z prostej przyczyny ? opóźnionego rozpoznania. Wczesne zatrucia cią­żowe charakteryzują się tym, że stan ogólny pacjentki, mimo nudności i wymiotów oraz subiektywnych skarg, jest dobry. Leukocytoza ze wzorem odsetkowym krwinek białych nie odbiega zazwyczaj od normy. Wyjątek stanowi tzw. hyperemesis giavidarum veía. W tych przypadkach stan ogólny ciężarnej jest cięż­ki, występuje przesunięcie w lewo we wzorze odsetkowym krwi­nek białych, a badania laboratoryjne wskazują na uszkodzenie komórek wątrobowych. Jednak u takich chorych badanie przed­miotowe nigdy nie wykazuje objawów otrzewnowych. Rozpozna­nie różnicowe obejmuje choroby wątroby i dróg żółciowych, przewodu pokarmowego, trzustki oraz nerek. Istotne znaczenie mają wywiady. Pojawienie się przykrych objawów dyspeptycznych wraz z początkiem ciąży przesądza sprawę, zaś wywiady obarczone przebytą chorobą któregoś z narządów jamy brzusznej, kierują myśl lekarza na możliwość zaostrzenia i rozwoju starej sprawy zapalnej lub koincydencji z wczesnym zatruciem ciążo- wym i dają wskazania do hospitalizacji w celu ustalenia właści­wego rozpoznania.