Zaburzenia miesiączkowania są podstawo­wym problemem w ginekologii wieku mło­dzieńczego. Szczegółowe zebranie wywiadu i badanie w większości przypadków pozwa­lają na ustalenie przyczyny. Czasami należy jednak wykonać test ciążowy, żeby wyklu­czyć ciążę wewnątrz lub pozamaciczną.

Krwawienia młodocianych

W pierwszych latach po menarche poja­wia się często zespół zaburzeń czynnościo­wych znanych Jod nazwą krwawienia mło­docianych – metrorrhagia juvenilis. Mają one charakter bądź przedłużonych, nieregu­larnych, trwających do kilku tygodni plamień, bądź występują pod postacią ostrego, obfitego krwotoku. Zaburzenia te są zjawi­skiem przejściowym, ale wiąże się z nimi złą prognozę dla wieku rozrodczego.

Przyczyna krwawień młodocianych do chwili obecnej pozostaje nie wyjaśniona. Po­wszechnie uważa się, że krwawienia te są związane z zaburzeniami osi podwzgórze- -przysadka-jajnik. Brak lub zaburzenie do­datniego sprzężenia zwrotnego prowadzą do braku owulacji, niewstrzymanej, niecyklicz­nej produkcji estrogenów, co w konsekwencji daje stałą stymulację endometrium, dopro­wadzając do jej rozrostu i nieprawidłowych, nadmiernych krwawień. W badaniu histopa­tologicznym stwierdza się najczęściej rozrost gruczołowy błony śluzowej, który łączy się z czynnościową przewagą tych hormonów.

Na podstawie badań własnych wysunięto hipotezę, że przyczyną krwawień czynno­ściowych w okresie pokwitania mogą być nie tylko zmiany rozrostowe w gruczo­łach, lecz również nieprawidłowy, niesyn­chroniczny rozrost zrębu endometrium i jego destrukcja.

Wśród przyczyn krwawień młodocia­nych należy również uwzględnić zaburzenia układu krzepnięcia takie jak skazy krwo­toczne, choroby krwi, zaburzenia hemostazy miejscowej w mięśniu i błonie śluzowej ma­cicy.

Leczenie krwawień młodocianych po­winno mieć na celu zatrzymanie krwawienia i zapobieganie nawrotom. Należy uzupełnić niedobór krwi przez transfuzję i/lub poda­nie preparatów krwiotwórczych. Celowe jest również stosowanie leków uszczelniających śródbłonki naczyń, obkurczających mięsień macicy oraz hamujących fibrynolizę.

W przypadkach gdy leczenie objawowe jest nieskuteczne, stosujemy substytucję preparatami gestagennymi od 16 do 25 dnia cyklu lub doustnie leki antykoncepcyjne.

U młodych pacjentek łyżeczkowanie jamy macicy może być wykonane tylko ze wskazań życiowych, ponieważ podejrzenie o zmiany nowotworowe jest minimalne. Ponadto za­wsze istnieje możliwość wprowadzenia infek­cji.

W postępowaniu leczniczym krwawień młodocianych należy również uwzględnić stan psychiczny pacjentki, stopień ewentu­alnego niedożywienia, infekcje i warunki środowiskowe.