Nasza wiedza dotycząca bezpośredniego lub pośredniego wpływu środków anestetycznych na rozwijający się płód i cię­żarną macicę jest nadal niepełna, a często także kontrowersyjna. Nie ma tylko wątpliwości co do warunków, jakie powinno speł­niać znieczulenie ciężarnej. Warunki te można ująć w nastę­pujących punktach:

a)   znieczulenie powinno być bezpieczne dla matki i płodu,

b)   powinno zapewniać zniesienie bólu podczas zabiegu i dobre warunki operacyjne,

c)    nie może być toksyczne dla matki,

d)    nie może wywoływać niedotlenienia płodu,

e)    nie powinno obciążać psychiki matki.

Wszystkie wymienione powyżej warunki spełnia znieczulenie ogólne dotchawicze podtlenkiem azotu z tlenem, uzupełniane środkami zwiotczającymi i przeciwbólowymi. Tego rodzaju znie­czulenie nie ma wpływu toksycznego na matkę i płód, mini­malny wpływ uboczny na układy i narządy, a każdy wyszkolony anestezjolog potrafi bez trudności takie znieczulenie przepro­wadzić. Wybór znieczulenia nie ogranicza się oczywiście do za­lecanego poprzednio. Krótkotrwałe zabiegi operacyjne wymaga­jące 5? 10-minutowego znieczulenia mogą być z powodzeniem wykonywane jedynie w znieczuleniu dożylnym, a niektóre za­biegi w zakresie układu kostno-stawowego w znieczuleniu prze­wodowym. Zdarzają się przypadki, kiedy wybór pada na znie­czulenie lędźwiowe, niemniej należy bardzo ostrożnie ustalać wskazania do znieczulenia podpajęczynówkowego i zewnątrz-oponowego u ciężarnych, ze względu na niebezpieczne następstwa spadku ciśnienia tętniczego, o czym wspomniano już wcześniej.