Znieczulenie kobiety ciężarnej w przypadku konieczności wy­konania zabiegu chirurgicznego powinno uwzględnić wpływ środków znieczulających na jajo płodowe i w ciążach później­szych na płód. Jeśli niniejszy rozdział wyjaśni chociażby nie­które wątpliwości trapiące anestezjologów i jednocześnie udzieli wskazówek, jak postępować oraz prowadzić znieczulenie u cho­rych w ciąży, będzie to zgodne z zamierzeniami.

Wiadomo, że najlepszym okresem do przeprowadzenia zabie­gu chirurgicznego jest II trymestr ciąży. W okresie I trymestru ciąży hiperoksja towarzysząca znieczuleniu lub hipoksja w okre­sie pooperacyjnym może stać się przyczyną uszkodzenia jaja płodowego, natomiast zabieg chirurgiczny w III trymestrze ciąży może wywołać poród przedwczesny. Nie zawsze zabieg chirur­giczny u ciężarnej można zaplanować i raczej częściej staje się przed koniecznością wykonania go w każdym okresie ciąży. Ostre choroby narządów jamy brzusznej, ciągle wzrastająca ilość urazów w wyniku wypadków komunikacyjnych, jeśli wy­maga interwencji chirurgicznej, to najczęściej w trybie nagłym, bez względu na zaawansowanie ciąży. Jeśli zachodzi konieczność przeprowadzenia operacji w znieczuleniu ogólnym lub przewo­dowym u kobiet w ciąży, w każdym przypadku należy dążyć do maksymalnego wykorzystania okresu przedoperacyjnego w celu przygotowania chorej do operacji, ponieważ ma to decydujące znaczenie dla ostatecznego wyniku leczenia. W okresie przygo­towania chorej do zabiegu należy:

?    uzupełnić niedobór wody i elektrolitów,

?   wyrównać zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej,

?   wyrównać względny lub bezwzględny niedobór krwi krą­żącej,

?           wyrównać zaburzenia związane z ciężkimi chorobami współistniejącymi, jak cukrzyca, niewydolność krążenia, nie­wydolność nadnerczy,

? przeanalizować odrębności fizjologiczne i działanie środ­ków znieczulających u kobiety ciężarnej.